Jaki jest Ragdoll ?  


Ragdolle, to koty wyjątkowe pod każdym względem. Moim zdaniem, to jedna z najcudowniejszych i najpiękniejszych kocich ras. To duże koty o niebieskich oczach, przepięknym, półdługim futerku i rewelacyjnym temperamencie. Ragdolle wiotczeją, gdy bierze się je na ręce i są niezwykle łagodnymi, spokojnymi i ufnymi kotami. Idealne dla rodzin z małymi dziećmi, osób starszych, czy samotnych. Kochają wszystkich ludzi, nie mają w zwyczaju przywiązywać się do jednej osoby. Cechuje je niesamowite ciepło wewnętrzne, co czyni z nich najłagodniejsze, mruczące stworzenia na świecie.

 Idealnie pasują do rodzin z dziećmi - nie musimy obawiać się, że kot pociągnięty przypadkowo za ogon przez naszego malucha, może mu zrobić krzywdę. Ragdolle darzymy pełnym zaufaniem w kwestii temperamentu. Są to koty, które przez swoje cechy charakteru są niezastąpione w felinoterapii.

Ragdolle możemy spokojnie zaliczyć do kotów niskopodłogowych. Nie musimy się martwić, że nasz kociak będzie skakał po wysokich meblach strącając z nich całą naszą porcelanę. Muchy i inne fruwające stworzenia obudzą w tych kotach jedynie zaciekawienie, a nie instynkt myśliwego - kota pierwotnego.  Mimo spokojnej natury, nie oznacza to, że nie lubią się bawić. Dla nich zabawa jednak jest znacznie mniej dynamiczna ;)

Ragdoll, to kot o wątkowych cechach, ale jednak to KOT :)  Bardzo często używam określenia, że ragdoll, to taki "popsuty kot". Ragdoll nie upoluje myszy ani ptaszka, nie zawsze spadnie na cztery łapy, bardzo trudno obudzić w nim instynkt "kota pierwotnego" ale za to w właśnie kochamy te przesłodkie, szmaciane laleczki ❤️


Czy każdy ragdoll jest przesłodki? 

Niestety nie!  

Wszystko zależy od cech indywidualnych i z jakiej rodziny pochodzi ( hodowli/linii). Dla mnie jednym z najważniejszych kryteriów w programie hodowlanym jest jego ragdollowy temperament - z którego ta rasa jest tak znana i kochana, ale niestety nie każdy ragdoll, to "szmaciana laleczka". 


Poziom słodkości i przytulaśności - niedawno wprowadziłam dość ciekawe kryterium oceny  charakteru moich kociaków od 1 do 6 serduszek

  •  Ekstremalnie słodki  - ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ( 6 serduszek) 
  •  Absolutnie   słodki   - ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️  ( 5 serduszek) 
  • Wyjątkowo słodki -   ❤️ ❤️ ❤️ ❤️   ( 4 serduszek) 
  • Bardzo słodki - ❤️ ❤️ ❤️ ( 3 serduszka) 
  • Słodki  - ❤️ ❤️ ( 2 serduszek) 
  • Miły  - ❤️ ( 1 serduszko)

* Ragdoll z jednym ❤️  to nadal bardzo słodki kociak, wielokrotnie słodszy od wielu kotów innych ras, ale ragdoll bez serduszka nie spełnia już moim zdaniem kryteriów tej rasy pod względem temperamentu. 

Koty do felinoterapii


Kota, który jest odpowiedni do pracy w felinoterapii, powinno się wybierać bardzo starannie. Felinoterapia to forma terapii zwierzęcej, która wykorzystuje obecność kota do poprawy zdrowia psychicznego i emocjonalnego ludzi. 

Oto kilka cech, które czynią kota odpowiednim dla tej roli:

  • Spokojny temperament: Kot używany w felinoterapii powinien być spokojny, łagodny i cierpliwy. Powinien być w stanie znosić różne bodźce i zachować spokój w obecności różnych ludzi.
  • Przyjazność: Kot terapeutyczny powinien być przyjazny i łatwo nawiązywać kontakt z ludźmi. Powinien lubić być głaskany i być w stanie przekazywać uczestnikom terapii ciepło i poczucie bezpieczeństwa.
  • Cierpliwość: Kot terapeutyczny musi być cierpliwy wobec różnych zachowań i potrzeb uczestników terapii. Nie powinien łatwo denerwować się ani być agresywny.
  • Dobre zdrowie: Kot terapeutyczny musi być w dobrym stanie zdrowia, regularnie sprawdzany przez weterynarza i utrzymywany w dobrej kondycji fizycznej.
  • Szkolenie: Kot terapeutyczny powinien być odpowiednio przeszkolony, aby reagować na polecenia i wskazówki terapeuty. Może być to na przykład szkolenie w zakresie komend podstawowych.
  • Odpowiednie podejście: Osoba prowadząca terapię musi mieć odpowiednie doświadczenie i wiedzę w zakresie pracy z kotem terapeutycznym oraz umieć czytać sygnały kociego zachowania.
  • Zdolność do relacji: Kot terapeutyczny powinien być w stanie nawiązać pozytywną relację z uczestnikami terapii, wspomagając ich proces zdrowienia i poprawiając ich samopoczucie.

Należy pamiętać, że nie każdy kot nadaje się do felinoterapii, a wybór kota terapeutycznego to odpowiedzialne zadanie. Warto skonsultować się z doświadczonym specjalistą lub organizacją zajmującą się felinoterapią, aby pomóc w doborze odpowiedniego kota do pracy terapeutycznej.

Using Format